Karen Martin beschrijft in haar boek The Outstanding Organization de link tussen het Dunning-Kruger effect en het risico op het toepassen van iets-in-name-only (bijv. Lean, Prince2 of Agile), waarbij je alleen de 'vormen' toepast en niet de 'functies':
Missing the Trees for the Forest
In many of the organizations with which I've worked, I've noticed that managers and workers simply don't see the chaos or the causes of chaos around them. The types of behaviors that result in chaos usually are not purposeful, but in many cases they have become habitual—which makes them all the more damaging to an organization striving to be outstanding. Habits are nearly invisible. You engage in them without realizing they are there. And you can look at another organization that is succeeding and not notice the real differences between how that outstanding organization behaves and how your organization behaves. When looking at outstanding organizations, you may miss the important trees and just see the forest.
This type of blind spot is similar to what is known as the Dunning-Kruger effect, after the two psychologists who described it. Basically, the Dunning-Kruger effect notes that people who are truly incompetent don't know that they are incompetent.'
They lack the knowledge that allows them to understand the difference between competence and incompetence. If you apply this concept to the world of organizational performance, you begin to understand why organizations often adopt improvement tools and isolated components of holistic improvement philosophies but consistently fail to see the things that truly make a difference in performance.
My colleague Tim Ogden introduced me to the work of economist Lant Pritchett, who describes this process as isomorphic mimicry, a phrase that means the copying of forms rather than functions. It's similar to, for instance, non-venomous snakes that have evolved to look like their poisonous cousins. These pretenders will fool you if you don't look too closely, but they can't execute when it really matters. Pritchett uses it to explain why so many years of work by high-powered consultants and billions of dollars of aid to developing countries hasn't produced well-functioning government institutions. These efforts often have been focused on getting the governments to mimic the government institutions in developed countries as they exist today. But these institutions usually developed and changed over a long period of time and work only because of the behaviors, capabilities, culture, and habits that developed. Copying these institutions in their current form, without the history, culture, knowledge, experience, and habits that underlie them, produces tepid results at best. The institutions just don't function, even though they look identical to the functioning institutions in developed countries on paper.
Bron: The Outstanding Organization, Generate Business Results by Eliminating Chaos and Building the Foundation for Everyday Excellence - Karen Martin
The hardest thing for competitors to emulate is a fundamental change.
Eliyahu M. Goldratt
Telling Ain't Training
Harold D. Stolovitch, Erica J. Keeps
Bij Bol.com | Managementboek
Successful problem solving requires finding the right solution to the right problem. We fail more often because we solve the wrong problem than because we get the wrong solution to the right problem.
Russell Ackoff
Clive Shepherd, Phil Green en Barry Sampson beschrijven in hun boek Live online learning: a facilitator's guide vijf verschillende 'types van leren' die elk een eigen strategie vragen om deze te onderwijzen:
- Proces
- Procedurele taak
- Principe-gebaseerde taak
- Feiten
- Concepten
Proces
Serie van fase die elkaar opvolgen op oorzaak/gevolg-basis
Strategie: help mensen om het proces te begrijpen door het gebruiken van diagrammen, experiementen, case studies en simulaties.
Procedurele taak
Stap-voor-stap activiteiten die elke keer op grotendeels dezelfde manier worden afgehandeld.
Strategie: demonstreren en vervolgens toepassen in de praktijk en feedback geven.
Principe-gebaseerde taak
Taakuitvoering wordt geleid door richtlijnen die elke keer anders worden geïmplementeerd.
Strategie: demonstreren door te laten zien hoe de taak wordt uitgevoerd in verschillende situaties, vervolgens taken daadwerkelijk uitvoeren in verschillende situaties.
Feiten
Arbitraire stukken informatie die onthouden moeten worden of die je kunt raadplegen op het moment dat je dit nodig hebt.
Strategie: herhaald oefenen, met ezelsbruggetjes.
Concepten
Woorden of zinnen die een hele klasse of categorie items representeert die bepaalde kenmerken gemeenschappelijk hebben.
Strategie: uitleggen welke unieke kenmerken het concept heeft, voorbeelden geven en mensen goede en slechte voorbeelden van een concept laten identificeren.
Bron: Live online learning: a facilitator's guide, Clive Shepherd, Phil Green, Barry Sampson
Decide what you stand for. And then stand for it all the time.
Clayton M. Christensen
In zijn blogpost Making Small Learnings Work beschrijft Clark Quinn waarom 'micro learning' en 'spaced learning' een goede combinatie zijn. Het onderstaande fragment beschrijft de kracht van herhaling om patronen te vormen met neuronen:
Making Learning Work
Learning happens over time. It turns out that learning is really about strengthening the connections between neurons. It happens by triggering them in conjunction with one another. As the saying goes: “the neurons that fire together, wire together.” While it happens at the neuronal level, the firing for formal learning happens by activating patterns triggered by semantic elements. That is, words or images, not triggering individual neurons.
In fact, we build bigger patterns, or chunks, by activating things together enough that they become connected below consciousness. What we’ve chunked is what we’ve learned, as well as the ability to apply those chunks to make decisions. Practice automates the ability to recall things.
Now it turns out that the mechanism that does the strengthening of the connections gets tired. It can only do so much strengthening before you pretty much literally need sleep before you can strengthen some more. In short, you’ve got to practice a bit one day, and then come back to it another. Again and again.
That’s called "spaced learning," and it’s a robust phenomenon. You can get people to perform to a certain level at the end of a day, but much will be gone the next one. Think about anything you can do with any reasonable degree of excellence; it’s a safe bet that you’ve done it much over time.
Bron: Making Small Learnings Work
In zijn boek Praktijkgericht opleiden - al doende leren in de beroepspraktijk beschrijft Jan Willem van den Boogert hoe je leert van ervaringen:
Van ervaren naar leren
Kenmerken van een ervaring
Met een ervaring bedoelen we hier: een ik-beleving in een situatie met een begin- en een eindpunt in tijd. Dit 'beleven' kan inhouden dat we een actieve rol spelen in de ervaring, maar het kan ook betekenen dat we iets waarnemen, en dat andere mensen actief zijn. Ook in dat geval beleven we iets. Als we kijken naar een gebeurtenis buiten onszelf, zijn we bijvoorbeeld geïnteresseerd, geraakt, blij of worden eigen associaties opgeroepen. Den maar aan een gesprek dat u kunt waarnemen, een voordracht van iemand of een film waarnaar u kijkt op tv.
Een ervaring is zoals gezegd een ik-beleving, ofwel een 'subjectieve beleveing' naar aanleiding van een situatie. Deze situatie noemen we een 'objectief feit'. Wanneer we deze situatie beleven, geven we er een eigen betekenis aan. De situatie kan samen met anderen (andere 'ikken') ervaren worden, dat wel, maar voor ieder zal de ervaring anders zijn. Dat blijkt wel als we uitwisselen met elkaar anders zijn. Dat blijkt wel als we uitwisselen met elkaar hoe we een situatie hebben beleefd. Hoe verschillend kan dit zijn!
Een ervaring ontstaat in ons bewustzijn door interactie tussen onze zintuigen en ons mentale systeem.
(...)
Ons hele leven is opgebouwd uit ervaringen. Aan veel ervaringen besteden we geen aandacht. Je kunt ook niet anders. Je bewustzijn zou overvoerd raken als je aandacht zou besteden aan alle ervaringen die je dagelijks opdoet. Vandaar dat we filters hebben, waarmee we vele waarnemingsprikkels uitfilteren.
Aan andere ervaringen besteden we wel aandacht. Welke? Waarom? Per persoon zal deze vraag verschillend beantwoord worden, want ieder is wat dat betreft verschillend.
Van ervaring naar leerervaring
Achteraf aandacht besteden aan een ervaring is te vergelijken met een stukje film terugkijken. Een film waarin je zelf geacteerd hebt en die je hebt opgenomen. Of een film waarin je niet geacteerd hebt, maar die je wel hebt opgenomen.
(...)
Om een ervaring als leerervaring te benutten is het dus van belang dat de lerende op een voor hem of haar belangrijke ervaring inzoomt, zodat deze ervaring als leermateriaal gebruikt kan worden.
We leren veel van eigen ervaringen, doorgaans meer dan uit boeken, ook al zijn voorbeelden in het boek nog zo herkenbaar en treffend. Eigen materiaal heeft een dimensie die van grote waarde is voor leren: de relatie met de eigen emotie.
Bron: Praktijkgericht opleiden - al doende leren in de beroepspraktijk, Jan Willem van den Boogert
Is doesn't make sense to hire smart people and then tell them what to do. We hire smart people so they can tell us what to do.
Steve Jobs
