Volgens Tracey Richardson kunnen kritische prestatie indicatoren verdeeld worden in twee categorieën:

1. Volgende indicator (lagging indicator): resultaat-georiënteerde prestatie-indicator die pas inzichten geeft als dingen als gebeurt zijn. Ze zijn historisch van aard, in de zin dat ze vaak een reactie zijn op iets dat al heeft plaatsgevonden in een proces, misschien zelfs al maanden geleden.

2. Leidende indicator (leading indicators: prestatie-indicator die direct het proces volgt. Deze indicator geeft een real-time indicatie dát er sprake is van een afwijking van de standaard (out  of standard) of dat je niet hebt wat nodig is, wanneer het nodig is om een product/dienst of output te leveren. Het mooie van leidende (proces-georiënteerde) indicatoren is dat het nog maanden kan duren voordat je in de rapportage ziet hoe je het doet, je het al weet op het moment dat het mis gaat.

Zie ook:

• Stuurgetallen volgens Wessel Berkman & Marcel van der Schaaff
• Bovenstroom- en onderstroommanagement volgens Paul van Schaik

Bron: The Value of Key Performance Indicators in a Lean Transformation, Tracey Richardson